Een beetje mutsering klinkt het wel, maar ik ben een ware theefan. En dan vooral van die reinigende theetjes. Groene thee, cranberrythee, noem maar op. Overtuigd van het positieve effect op huid, haar en gedachten, kan een theetje mij werkelijk waar niet anti-oxiderend genoeg zijn.
Daar komt bij dat ik het reinigende thee-evangelie graag onder mijn vriendenkring verspreid. Zo ook laatst. Ik had net Goji-Acai thee in huis gehaald en besloot gauw een potje te zetten.
"Ja, dit schijnt de meest anti-oxiderende thee te zijn die er is", zegt ik tegen een vriendin.
Vriendin kijkt op: "Anti-oxiderend? Ik geloof daar niet zo in."
Dit was het moment. Nu moest ik met bewijsvoering komen, om mij als 'theevangelist' staande te houden en de boodschap te kunnen blijven verspreiden.
"Nou, maar weet je, we roesten ook van binnen, hoor."
Lekker, Marleen. Daar gaan we dan. Ineens besefte ik dat de anti-oxiderende thee misschien wel een aanname is van de tijd waarin wij leven. Dat het eigenlijk allemaal een beetje onzin is. En vooral dat we ons niets moeten aantrekken van al dat reinigende geweld dat op ons afkomt.
Nou ja, ik heb besloten het evangelie los te laten. Dat is immers ook een wijsheid van deze tijd.
Maar die thee, die blijf ik lekker drinken. Zodat eens op een dag iemand tegen me zal zeggen:
"Goh Marleen, wat zie jij er vandaag anti-oxiderend uit!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten