maandag 20 juni 2011

Schijntolerantie

Wanneer je als homo bij de Anglicaanse kerk bisschop wil worden, is dat prima. Voorwaarde is wel dat je dan seksloos door het leven gaat en de herenliefde niet in praktijk brengt. Een heteroseksuele bisschop daarentegen mag volop genieten van de dingen die het andere geslacht hem bieden kan. Dit nieuws wordt deze ochtend door RTL naar buiten gebracht.

Als strijder voor minderheden moedig ik elk stapje in de goede richting met alle kracht aan, maar dit bericht maakt heel iets anders in me los. Was het niet zo dat de Anglicaanse kerk besloot dat een partner juist een prima aanvulling is in het leven van een bisschop en in zijn taak God te dienen? Dat iemand die dan toevallig op hetzelfde geslacht valt, ook wel zonder partner zou kunnen, klinkt wat mij betreft als een knap staaltje discriminatie en schijntolerantie. 

In 2008 besloot de Anglicaanse kerk al dat vrouwen ook bisschop mogen zijn. Een flinke stap in de goede richting, dacht ik toen. Door het nieuws dat mij deze ochtend ter oren kwam, zakt de moed toch weer even in de schoenen. De homoseksuele bisschop zal moeten aanzien hoe zijn heteroseksuele collega's met liefdespartner hun roeping tot uiting brengen, terwijl hij zelf aan de zijlijn staat. 

vrijdag 10 juni 2011

Piraatje kijken

Met films die echt heel hip zijn, loop ik vaak maar een beetje achter de feiten aan. Zo kwam ik er pas een jaar of drie geleden achter waarom iedereen moet huilen bij de Titanic en bij Lord of the Rings ben ik niet verder gekomen dan de helft van deel 1.

Ook van Pirates of the Caribbean had ik nooit meer gezien dan enkele tellen. Het moest er ook maar 'ns van komen. In huis, kroeg en universiteit hoorde ik anderen praten over de stoere piraten, de mooie decors en bovenal de hilarische Jack Sparrow. Steeds lummelde ik maar wat mee, ik had nog nooit maar één scene gezien van deze legendarische serie films.

Pirates maakte beloftes die klonken uit de gesprekken van anderen meer dan waar. Waar ik bij Lord of the Rings maar niet in het verhaal kom, ben ik bij Pirates van begin tot eind geboeid. Hilarisch, spannend en lekker stout tegelijk. Ik kan niet wachten tot we een datum geprikt hebben om naar Pirates 4 te gaan.

donderdag 9 juni 2011

Akelig winkelen

Omdat wij meerdere supermarkten om ons stulpje heen hebben staan, was ik er eigenlijk nog nooit geweest: de Aldi. Nou ja, natuurlijk weleens met mijn mams, maar toen woonde ik nog thuis.

Vandaag besloot ik er weer 'ns langs te gaan. Zeker nadat een college vertelde dat hij in één week vijftig euro wist te besparen door ook bij de Aldi te shoppen. Nu was dat aantal euro's wel op basis van een gezin, want wat hij aan korting had, geven wij bij de gewone supermarkt nog niet eens uit op een week.

Hoe dan ook, ik besloot naar de Aldi te gaan. Bij aankomst dacht ik dat eigenlijk meteen dat mijn bezoek niet meer stuk kon, omdat mijn lievelingssnoepjes zwaar in de aanbieding waren: banaanschuimpjes. Een tijdelijke aanbieding wel te verstaan, dus 'sla vooral extra in'.

Twee kilo banaanschuimpjes, heel wat kaasjes en groente later kwam ik aan bij de kassa. Daar bleek dat mijn Aldi-bezoek wél stuk kon. Aldi-kassa's hebben namelijk geen uitloopband, met als gevolg dat je na de bliep je boodschappen direct moet weten op te bergen. Ik wenste dat ik een octopus was, of op z'n minst een man meegenomen had om de aangeschafte producten zo snel op hun plek neer te leggen. De duwende arm van de cassière gold als ware bedreiging voor mijn boodschapjes. Een pak melk kon ik nog net aan opvangen, voor het op de grond vallen zou.

Niet echt stressverminderend, zo'n kassa, maar berekenend als ik ben, besloot ik mijn boodschappentassen rechtop in de wagen te zetten, om de gebliebte boodschappen -hup- in één keer de tassen in te werpen. Helaas maakte die methode het afrekenen er niet echt aangenamer op. De kassajuffrouw snauwde mij af en beval mijn tassen op te tillen. Uit haar geïrriteerde gemompel begreep ik dat ik verdacht werd van diefstal of zoiets.

Even later stond ik buiten met héél veel boodschappen buiten voor 24 euro. Of ik er nog een keer heenga? Nou ja, voor nu heb ik mijn portie wel weer even gehad, maar uitsluiten doe ik het niet.

maandag 6 juni 2011

De personeelsvertrekken

William en Kate gaan verhuizen. Na een trouwdag met een werkelijk waar fan-tas-ti-sche jurk en snoeperige bruidsmeisjes zijn de verwachtingen hooggespannen. Bij de gedachte aan het stulpje van het liefdespaar verschijnt een gigantisch wit, glinsterend paleis voor mijn geestesoog. Zo eentje met wolken er omheen en fladderende duifjes.

Volgens de NOS kan ik mijn hoge verwachtingen maar beter aan de kant zetten. De twee gaan wonen in Kensington Palace, een verre van wit paleis in Londen. En dat paleis gaan ze niet in het geheel bewonen, nee, (schoon)papa Charles heeft een aantal kamers al ingenomen als studeerruimte en ook andere familieleden hebben in dit paleis hun thuisbasis gevonden.

De kamers waar voorheen het personeel woonde, blijken nog vrij te zijn. Die kamers worden niet opgeknapt en ook de keuken van de vorige bewoners wordt niet vervangen.

Dat het Engelse koningshuis blijkbaar ook aan het bezuinigen is, boezemt toch wel wat respect in. Maar van het sprookje dat op 29 april ontstond, is niet veel meer over.

zondag 5 juni 2011

Komkommertijd..?

Van één of andere mysterieuze bacterie krijgen steeds meer mensen in Duitsland buikkrampen en bloederige diarree. Het nare beestje heet EHEC en het houdt groente-eters al enige tijd flink bezig.

Komkommers zouden de dragers zijn van de boosdoener. Ik was toch al niet zo'n komkommereter, maar heb nu ook bewust de langwerpige groente gemeden de afgelopen tijd. Vandaag komt RTL met het bericht dat de bacterie mogelijk ook in taugé kan blijven hangen. Dit omdat taugé een vorm heeft waarin na het wassen vaak alsnog viezigheidjes blijven hangen.

Ja, op die manier blijft er niet zo gek veel over om 's avonds in de pan te gooien. Neem bijvoorbeeld paprika's, die hebben ook lelijke groeven waar troep tussen kan blijven zitten. Of een stronkje broccoli, waar allemaal van die groene frummeltjes op zitten. En dan heb ik het nog niet over witlof, met al die losse blaadjes.

Als ik nu door de supermarkt loop, ben ik bijna geneigd om de hele groente- en fruitafdeling over te slaan en direct door te lopen naar de blikgroentes. Van die gepelde tomaten en geschilde worteltjes weet ik ten minste zeker dat ze al gewassen zijn voor EHEC uitbrak. Of nou ja, dat hoop ik dan maar.