Lieve Aliyah

Lieve Aliyah,

Met open mond keek ik naar jouw auditie bij Holland's Got Talent. Je zong het nummer Listen van Beyoncé. Een ronde later zing jij And I am telling you, een nummer dat onder andere door Jennifer Hudson gezongen is. En alsof dat nog niet genoeg is, win jij vanavond de finale met jouw vertolking van één van de grootste hits van Whitney Houston, I have nothing.

Niet iedereen gunt jou het behaalde succes. De virtuele, rotte tomaten worden enthousiast uitgedeeld via de sociale media. Je zou niet kunnen zingen, over het paard getild zijn en een dwingende moeder hebben die zelf die zangcarrière had willen hebben. Sommigen noemen het gestoord dat je op deze leeftijd zingt of denken dat jouw tranen nep zijn.

In een documentaire werd eens over de 5-jarige Michael Jackson gezegd dat hij over liefdesverdriet kon zingen door aan zijn lieve, kleine hondje te denken. Ik geloof niet dat jouw tranen nep zijn en doe op de bank bij jouw optredens stiekem mee met elke inzet en uithaal. Ik sta versteld van de manier waarop jij van de beeldbuis af knalt, de sterren van de hemel zingt en het publiek voor je wint.

Michael Jackson hield toen zijn carrière vorderde steeds minder tijd over om te denken aan dat lieve, kleine hondje. Lieve Aliyah, ik hoop dat jij die tijd voorlopig nog even wel zult hebben en dat je - ook al ben je toch al elf jaar - nog even buiten de wereld van de sociale media gehouden wordt.

Alle goeds,

M.

Quotes jagen

Mensen vragen mij weleens, wat ik daar nu zo leuk aan vind, aan die journalistiek. Interviewen, zeg ik dan. Bijna elke keer als ik dat antwoord geef, kijk ik een tikkeltje bijdehand naar mijn gesprekspartner en beginnen mijn ogen als vanzelf te stralen. Controlevragen stellen, quotes jagen en uitdagen tot antwoorden. Dol ben ik er op.

Deze maand begin ik aan de master Journalistiek. Wringt dat niet, een academische opleiding over een praktijkvak, merkte een vriend scherp op. Ik moest hem deels gelijk geven. Het gebeurt niet zelden dat ik in de collegezaal weg droom en denk aan de interviews en reportages waar ik in mijn vrije tijd mee bezig ben.

Ik denk dat de master Journalistiek mij een flink stukje verder helpt. We onderzoeken 'de wereld van de media' en ontdekken hoe journalisten met bronnen omgaan. Ik verwerf dankzij mijn opleiding inzicht in moeilijke, journalistieke vraagstukken en ik hoop dat ik daar uiteindelijk scherper en sterker van word. Toch weet ik ook dankzij die opleiding dat ik liever zelf vragen stel, dan dat ik het systeem analyseer waar mijn interviews een piepklein deeltje van uitmaken.

Ik weet dat ik veel van mijn opleiding leren zal, maar als ik per dag zou moeten kiezen wat ik zal gaan doen, dan wist ik het wel. Ik zou er dag na dag voor kiezen om op pad te gaan, op jacht naar de antwoorden die mijn bronnen zullen geven. Als ik daar aan denk, dan krijg ik - ook in de collegezaal - een tikkeltje bijtehante trek op mijn gezicht en beginnen mijn ogen te stralen.